บางครั้งไม่อยากเริ่มต้นกับอะไร
เพราะ กลัวความผูกพัน
เมื่อวันหนึ่งที่ต้องจาก
จะด้วยเหตุหลใดก็ตาม
เฮือกสุดท้ายของชีวิตเล็กๆชีวิตหนึ่ง
ที่ดิ้นรนด้วยลมหายใจที่เริ่มอ่อนล้าเต็มที
คงรวบรวมเรี่ยวแรงครั้งสุดท้าย
ส่งเสียงร้องให้เราตื่นขึ้นมา
ได้อโหสิกรรม
ได้บอกลากันครั้งสุดท้าย
เฝ้าดูลมหายใจสุดท้าย
ค่อยๆอ่อนลง อ่อนลงช้าๆ
จนในที่สุดชืวิตเล็กๆของแมวตัวหนึ่ง
ก็ปลิดปลิวไป ลาจากไป
หลังจากทรมานมาหลายวัน...
นายไข่ ๑ ธันวาคม ๒๕๕๐ ๐๔.๓๐ น.
“เวลาผ่าน คืนวันเปลี่ยน เส้นทางของชีวิตลิขิตให้บังเอิญมาเจอกัน แม้ชั่วเพียงเศษเสี้ยวของวันเวลา ยังคงมีรอยยิ้มแฝงไว้ในความทรงจำ...”
เมื่อคืนได้ดูโทรทัศน์เห็นแถลงการณ์จากสำนักพระราชวัง ว่าในหลวงทรงหายพระประชวรแล้ว... ดีใจจัง
พรุ่งนี้จะเสด็จกลับวัง ช่างเป็นข่าวดีที่สุดสำหรับฅนไทย ในเวลานี้
ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะไปรอรับเสด็จให้ได้
ตั้งแต่เช้า รอฟังข่าวว่าในหลวงจะเสด็จออกจากโรงพยาบาลกี่โมง ข่าวก็ไม่บอกเสียทีนะ
กำลังกินข้าว พอข่าวบอกว่า มีการเตรียมรับเสด็จในหลวง
เก็บข้าวไว้ก่อนแล้วกัน รีบคว้ากล้องออกจากบ้าน
มุ่งหน้าไปรอรับเสด็จตรงถนนราชดำเนินใกล้ที่สุด
ฅนเยอะเต็มสองฝากถนน ทุกฅนล้วนมีจุดหมายเดียวกันคือ...
มารอรับเสด็จในหลวงของเรา
ทุกฅนล้วนแต่ชะเง้อมองไปในทิศทางเดียวกัน รอคอยด้วยใจจดจ่อ
คุณยายแก่ๆฅนหนึ่ง มานั่งรอชะเง้อแล้วชะเง้ออีก ด้วยใบเปื่อนยิ้ม
ทุกฅนล้วนมีรอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนๆกัน
มีฝรั่งชายหญิงคู่หนึ่งก็มาหยุดรอดู ฝรั่งผู้หญิงมานั่งคลุกเข่าอยู่ใกล้ๆ เหมือนที่ฅนไทยทำ
แล้วเธอก็หันมายิ้มให้ เราก็ยิ้มตอบกลับไป
มีชาวญี่ปุนที่ลงมาจากรถที่มาจอดติดขบวน ลงมาถ่ายภาพที่ฅนไทยมาเฝ้ารอรับเสด็จตลอดสองข้างทาง
และแล้วเวลาที่ทุกฅนรอคอยก็มาถึง
แค่เห็นรถนำขบวนแล่นเข้ามาในสายตา ทุกฅนก็โบกธงพร้อมทั้งส่งเสียง
"ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ" ดังไปทั้งถนน
ขบวนเสด็จค่อยๆแล่นผ่านมา ในหลวงทรงโบกพระหัตถ์ให้กับประชาชนของท่าน ตลอดเส้นทาง
จนเราเองลืมที่จะถ่ายรูป ได้แต่มองพระองค์ท่านที่ประทับอยู่ในรถที่ค่อยๆเคลื่อนผ่านไป
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร รู้แต่ว่าเราเองก็มีน้ำตาคลอๆเมื่อเห็นพระองค์ทรงโบกพระหัตถ์และทรงแย้มพระสรวล
และนี่ก็คืออีกวันหนึ่งที่ประชาชนฅนไทยรอคอย มาตลอดยี่สิบกว่าวัน
คอยที่ไนหลวงของพวกเราจะทรงหายพระประชวร และเสด็จกลับวัง
ไม่รู้ว่าชาวต่างชาติเขาจะเข้าใจในความรู้สึกที่ฅนไทยทุกฅนรู้สึกต่อในหลวงของเราไหมนะ
เขาจะเข้าใจไหมว่า "เรารักในหลวง"
วันนี้ เดินไปเจอกับข้าวที่พ่อชอบ ก็เลยซื้อกลับมาเพื่อจะไว้ใส่บาตร
ดีใจที่แม่ยังอยู่บ้าน จะได้คุยให้แม่ฟังว่าซื้ออะไรบ้างมาใส่บาตรให้พ่อ
แม่บอกว่าเนี่ยพ่อชอบทั้งนั้นที่ซื้อมา
แล้วแม่ก็ปิดหน้าร้องไห้
...........................
แม่บอกว่า เห็นแล้วก็คิดถึงพ่อ
แม่บอก แม่ร้องไห้คิดถึงพ่อบ่อยๆ ไม่รู้บอกใคร
..........................................
ทุกครั้งที่เห็มแม่ร้องไห้เวลาคิดถึงพ่อ
ไม่รู้ว่าควรจะปลอบว่าอย่างไร...
หนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
จะทอดยาวไปไกลแค่ไหน
ไม่อาจรู้
ไม่อยากท้อตั้งแต่วันนี้
ไม่อยากถอดใจไปเสียก่อน
ไม่อยากขึ้นชื่อว่าอ่อนแอ
ไม่อยากถูกตราหน้าว่าไม่มีศักดิ์ศรี
ชีวิตช่างซับซ้อน
ชีวิตช่างวุ่นวาย...
บางครั้ง บางทีความหวังดีของเรา
อาจจะเป็นความหวังดีที่เขาไม่ได้ต้องการ
เป็นความหวังดีที่ไม่ได้ร้องขอ
อาจจะทำร้ายจิตใจฅนอื่นโดยที่คิดไม่ถึง
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม
ถึงคิดว่าสิ่งที่ตัวเราเองทำมันจะดีกับเขา
ทั้งที่เขาอาจไม่ได้ขอร้อง
จะถือสิทธิ์เพียงความเป็นเพื่อนเท่านั้นน่ะเหรอ
อย่าบอกว่าเพราะหวังดี มันไม่มีเหตุผลพอ
เรื่องของเขา ความรู้สึกของเขา
ก็ควรให้เขากำหนดเอง
ไม่ควรก้าวข้ามขอบเขตของแต่ละฅน
ถึงแม้จะเป็นเพื่อน
วันนี้สิ่งที่เขาจำใจต้องยอมรับคงไม่ใช่ด้วยความเต็มใจ
และเราก็ทำร้ายจิตใจเพื่อนด้วยสิ่งที่เราเรียกมันว่า"ความหวังดี"
ถ้าเราคิดให้มากกว่านี้ วันนี้เราคงไม่ทำให้ใครต้องเสียใจ
และเราเองก็คงไม่รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เราทำ
นับว่าเป็นความหวังดีที่ผิดพลาด ของเรา...
บางครั้ง บางทีความหวังดีของเรา
อาจจะเป็นความหวังดีที่เขาไม
เป็นความหวังดีที่ไม่ได้ร้องขอ
อาจจะทำร้ายจิตใจฅนอื่นโดยที่ค
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว
ถึงคิดว่าสิ่งที่ตัวเราเองทำม
ทั้งที่เขาอาจไม่ได้ขอร้อง
จะถือสิทธิ์เพียงความเป็นเพื
อย่าบอกว่าเพราะหวังดี มันไม่มีเหตุผลพอ
เรื่องของเขา ความรู้สึกของเขา ก็ควรให้เขากำหนดเอง
ไม่ควรก้าวข้ามขอบเขตของแต
ถึงแม้จะเป็นเพื่อน
วันนี้สิ่งที่เขาจำใจต้องยอมร
และเราก็ทำร้ายจิตใจเพื่อนด
ถ้าเราคิดให้มากกว่านี้ วันนี้เราคงไม่ทำให้ใครต้องเส
และเราเองก็คงไม่รู้สึกเสียใจก
เคยไหมที่มีวันหนึ่ง ไม่ว่าจะทำอะไร แต่ดูเหมือนทุกอย่างไม่เป็นใจ
มีเหตุที่ต้องติดขัดไปเสียทุกอย่าง ไม่มีเรื่องราวดีๆเข้ามาสักเรื่องในวันนั้น
ทั้งที่บางเรื่องมันน่าที่จะดี แต่ก็กลับมีเหตุให้มันไม่เป็นไปตามที่คิดที่คาดหวัง
กว่าจะหมดวันนั้น บอกได้อย่างเดียวว่าเหนื่อย...
ต่างฅนต่างมีความฝัน
ต่างฅนต่างมีความหวัง
เมื่อหัวใจยังมีแรงหวัง
เมื่อร่างกายยังมีไฟฝัน
จงก้าวไปตามที่หัวใจฝัน...
|
ฟังเพลงนี้แล้วเลยนึกถึงประโยคที่ว่า "จงคิดทุกคำที่จะพูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด"
เพราะ ก่อนพูดเราเป็นนายมัน แต่เมื่อพูดแล้วคำพูดที่เราพูดก็จะเป็นนายเรา
คำว่า "รัก" คำว่า "คิดถึง" มันพูดง่าย แต่มันสำคัญอยู่ที่รู้สึกอย่างที่พูดจริงๆหรือเปล่า
พูดเพราะ อารมณ์แปลกใหม่ พูดเพราะกำลังหลง พูดเพราะต้องการผูกมัดไว้ด้วยคำว่า"รัก" เพื่อประโยชน์แอบแฝง
หรือพูดด้วยความมักมาก หรือมักง่าย มันก็ไม่ต่างจากการผายลม หลอกใครด้วยลมปากก็หลอกได้ แต่หลอกใจตัวเองนี่สิ ...
คำง่ายๆแต่ความหมายสุดลึกล้ำ
คำง่ายๆที่เธอใช้ประจำซ้ำไปซ้ำมา
คิดจะพูดแต่ก็พูดอย่างไม่คิด
รู้ไหมว่าหนึ่งชีวิตของใคร
ต้องเกิดปัญหา เจ็บช้ำปางตาย
ชีวิตวุ่นวาย คิดกันไปว่าดี
ลุ่มหลงเชื่อใจ กับถ้อยคำร้ายๆ
เอะอะ ก็ว่ารัก เอะอะ ก็คิดถึง
ก็เธอไม่เคยซึ้งไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยจะไม่รู้ ไม่เคยจะไม่เห็น
ไม่ห่วงว่าใครจะเป็นจะตาย
คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ
ทำลายชีวิตของคนงมงาย
เธอจะรู้บ้างหรือเปล่า คิดหรือเปล่า
ว่ามีใครเค้าทุกข์ทน
พิษของคำคน ร้ายแรง แค่ไหน
คำง่ายๆที่เธอใช้บอกกับฉัน
รู้ไว้ด้วยว่าความหมายของมันสำคัญ แค่ไหน
แล้วคำลวง หลอกหลอนหัวใจ
วาดวิมานบนฟ้าแสนไกล
ล้วนแตกต่างจากคำของใคร
แล้วความจริงอยู่ตรงที่ไหน
เชื่อคำลวง สุดสายเสียใจ
โลกความจริงเรียนรู้หมุนไป
ทบและทวนไตร่ตรองข้างใน ให้เวลาตัดสิน
เอะอะ ก็ว่ารัก เอะอะ ก็คิดถึง
ก็เธอไม่เคยซึ้งไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยจะไม่รู้ ไม่เคยจะไม่เห็น
ไม่ห่วงว่าใครจะเป็นจะตาย
คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ
ทำลายชีวิตของคนงมงาย
เธอจะรู้บ้างหรือเปล่า (รู้บ้างหรือเปล่า)
คำที่เธอนั้นพร่ำบอก รักที่ลวงหลอก
ทำให้ใครเค้าทุกข์ทน พิษของคำคน
| Bodyslam - ยาพิษ.m... |
ถนนที่ทอดยาวไม่รู้จะสิ้นสุดตรงไหนเดินทางมานานพานพบเรื่องราวมากมายจำได้บ้างไม่ได้บ้างบางเรื่องราวก็แกล้งลืมเลือนแต่มันก็ยังฝังตัวเงียบๆอยู่ในใจไม่นึกถึงอาจเพราะ
เจ็บปวดเกินไปไม่นึกถึงอาจเพราะ
ไม่อาจเป็นไปไม่นึกถึงอาจเพราะ
กำลังหลอกตัวเองไม่นึกถึงอาเพราะ
ยิ่งตอกย้ำความผิดในใจต่อให้ถนนสายนี้จะทอดยาวแค่ไหนต่อให้ต้องเดินทางอีกไกลเท่าไหร่ก็คงหนีความจริงในใจไม่พ้น...
ป้อมพระสุเมรุ สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1
เป็นป้อมที่ใหญ่ที่สุดจากทั้งหมด 14 ป้อม ซึ่งปัจจุบันเหลือเพียงสองป้อมเท่านั้น
อีกแห่งก็คือป้อมมหากาฬ
บริเวณนี้ได้รับการกำหนดขึ้นเป็นสวนสาธารณะเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคล
เฉลิมพระชนมพรรษา 72 พรรษา เมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ.2542
เดิมสมัยโบราณได้สร้างป้อมขึ้นรอบกำแพงพระนคร
ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นปราการสำคัญในการปกป้องราชธานี
ป้อมพระสุเมรุถูกสร้างขึ้นเป็นรูปห้าเหลี่ยม ภายใต้ลักษณะสถาปัตยกรรมแบบไทย
วันที่ฝนพรำ
วันที่ได้แต่นั่งดูสายฝน
เม็ดฝนโปรยปราย
ดังจะกักขังฉันไว้
คงก็กักขังไว้ได้แต่กาย
แต่หัวใจฉันโปยบินไปกลางสายฝน....
ภาพสวนสัตว์น้อยๆ ที่ไปถ่ายมาได้แค่ กวางกับ นกกระจอกเทศ เห็นบอกว่ามีแกะ มีม้าแต่ไม่เห็น อ่ะ ช่วงที่ไปนี่พอดีเป็นฤดูผสมพันธุ์ กวางก็เลยค่อนข้างคึกไปหน่อยแบบไม่เขินกันเลย
ส่วนนกกระจอกเทศ เขาค่อนข้างจะขี้สงสัยไปถ่ายมากๆ เลยเดินมาหา แต่ฅนถ่ายเกิดอาการปอดแหกเลยถอยดีกว่า ก็คอยาวแถมวิ่งเร็วเสียด้วยสิ...
http://www.slide.com/pivot?cy=ms&ad=0&id=504403158273355868&map=1" target="_blank">http://widget-5c.slide.com/p1/504403158273355868/ms_t043_v000_a000_f00/images/xslide1.gif" border="0" ismap="ismap" /> http://www.slide.com/pivot?cy=ms&ad=0&id=504403158273355868&map=2" target="_blank">
http://widget-5c.slide.com/p2/504403158273355868/ms_t043_v000_a000_f00/images/xslide2.gif" border="0" ismap="ismap" />
-:การ์ดหนึ่งใบ จากคุณเอ๋ ณฐยา
ในตอนที่ทำการ์ดเพื่อจะส่งให้คุณเอ๋ เพื่อนน้องจากสึนามิ ไม่ได้คาดว่าจะได้อะไรกลับคืนมา เพียงแค่อยากสนับสนุนเรื่องดีๆที่คุณเอ๋ตั้งใจทำ เพราะเพียงแค่การ์ดเล็กๆก็คิดว่าไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงเรา และก็ยังดูเล็กน้อยมากกว่าฅนอื่นที่เขาบริจาคสิ่งของ บริจาคแรงและเวลา ตอนที่ทำให้ยังนึกกันไม่ออกว่าน้องที่เขาได้รับการ์ดแล้วเขาจะรู้สึกอย่างไร เพราะตัวเองมองว่าการให้เป็นสิ่งของหรือเงินทองอาจมีประโยชน์มากกว่า แต่รู้ไหม ความคิดที่อยุ่ในใจตอนนั้นวันนี้มันมีคำตอบ คำตอบที่เกินความคาดหมาย คำตอบที่บอกอะไรหลายๆอย่าง คำตอบที่ทำให้ถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน
คุณเอ๋ เล่าให้น้องกล้วยฟังว่า "น้องที่ได้รับการ์ด เขาดีใจมาก เอาการ์ดไปกอดไว้" (ข้อมูลนี้ได้รับการถ่ายทอดมาประมาณ3ทอด อาจคลาดเคลื่อนไปบ้าง) นั้นแหละคือคำตอบที่ได้รับ และก็ทำให้ได้รู้ว่าแม้เพียงแค่สละเวลาเล็กน้อย แลกกับการที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆที่มีบาดแผล หรือบางอย่างขาดหายไป ได้ยิ้ม ได้รู้สึกดี พอเราได้รับฟังก็รู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้มันช่างงดงามจริงๆ ก็นับว่าคุ้มค่ามาก และเราก็รู้สึกดีอย่างคาดไม่ถึง เป็นความรู้สึกดีๆเล็กๆที่บริสุทธ์เกินขึ้นในใจ ที่ไม่สามารถหาซื้อได้ด้วยเงินทองใดๆ...
ซื้อมะลิจะไปให้แม่
เป็นมะลิซ้อนต้นหนึ่ง ที่เมื่อดอกบานจะสวยดี
ส่วนอีกต้นเป็นมะลิลา ที่กลิ่นจะหอมกว่า
อยากให้ทั้งหอมแล้วสวย เลยเอาทั้งสองต้น
แม่คงชอบ เพราะ แม่เป็นฅนชอบต้นไม้
แม่มักจะดีใจเสมอ เวลาดอกไม้ของแม่ออกดอก
แม่ก็จะเรียกลูกๆไปดู เพื่อจะอวดดอกไม้ของแม่
หวังว่ามะลิที่ฉันซื้อให้แม่ คงจะบานในวันแม่พอดี...
|
ตามตำนานกล่าวไว้ เกิดหญิงและชายคู่กัน
เล่าเป็นเรื่องชวนฝัน นิทานความรักยิ่งใหญ่
จากหมู่ดาวสวยพราวพร่าง พระเจ้าได้สร้างโลกไว้
แบ่งเอาซี่โครงมากลาย ร่างเป็นผู้ชายคนหนึ่ง
แล้วจึงสร้างผู้หญิง สะสวยงดงามติดตรึง
ปั้นจากกระดูกถูกดึง ข้างซ้ายชายโครงตรงหัวใจ
จากร่างกายของชายแรก เลือดเนื้อจึงก่อเกิดกาย
เพื่อเคียงคู่กันเรื่อยไป จวบจนฟ้าดินเดือนดับ
เธอ..ก็ผู้หญิงอีกคน ต่างกันที่รักผู้ชายคนหนึ่ง
ซึ่งเขาคงมองข้ามหัวใจจากเธอ
เกิดจากชิ้นส่วนใด อาจเป็นปลายเท้าที่ชายเหยียบไว้
ทุกข์จนใจมันเจียนจะขาดรอนๆ
ตามตำนานกล่าวไว้ เกิดหญิงและชายคู่กัน
เล่าเป็นเรื่องชวนฝัน นิทานความรักยิ่งใหญ่
จากหมู่ดาวสวยพราวพร่าง พระเจ้าได้สร้างโลกไว้
เหตุใดหนอจึงลืมไป ปล่อยเธอให้ทุกข์ระทม
หมายเหตุ เพลงนิทานความรัก ของศุ บุญเลี้ยง
| ศุ-จากเพื่อนถึงเพื... |
| แอม เสาวลักษณ์ - ข... |
