"ความรู้สึกดีๆ ที่คาดไม่ถึง..."

-:การ์ดหนึ่งใบ จากคุณเอ๋ ณฐยา

ในตอนที่ทำการ์ดเพื่อจะส่งให้คุณเอ๋ เพื่อนน้องจากสึนามิ ไม่ได้คาดว่าจะได้อะไรกลับคืนมา เพียงแค่อยากสนับสนุนเรื่องดีๆที่คุณเอ๋ตั้งใจทำ เพราะเพียงแค่การ์ดเล็กๆก็คิดว่าไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงเรา และก็ยังดูเล็กน้อยมากกว่าฅนอื่นที่เขาบริจาคสิ่งของ บริจาคแรงและเวลา ตอนที่ทำให้ยังนึกกันไม่ออกว่าน้องที่เขาได้รับการ์ดแล้วเขาจะรู้สึกอย่างไร เพราะตัวเองมองว่าการให้เป็นสิ่งของหรือเงินทองอาจมีประโยชน์มากกว่า แต่รู้ไหม ความคิดที่อยุ่ในใจตอนนั้นวันนี้มันมีคำตอบ คำตอบที่เกินความคาดหมาย คำตอบที่บอกอะไรหลายๆอย่าง คำตอบที่ทำให้ถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน

คุณเอ๋ เล่าให้น้องกล้วยฟังว่า "น้องที่ได้รับการ์ด เขาดีใจมาก เอาการ์ดไปกอดไว้" (ข้อมูลนี้ได้รับการถ่ายทอดมาประมาณ3ทอด อาจคลาดเคลื่อนไปบ้าง) นั้นแหละคือคำตอบที่ได้รับ และก็ทำให้ได้รู้ว่าแม้เพียงแค่สละเวลาเล็กน้อย แลกกับการที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆที่มีบาดแผล หรือบางอย่างขาดหายไป ได้ยิ้ม ได้รู้สึกดี พอเราได้รับฟังก็รู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้มันช่างงดงามจริงๆ ก็นับว่าคุ้มค่ามาก และเราก็รู้สึกดีอย่างคาดไม่ถึง เป็นความรู้สึกดีๆเล็กๆที่บริสุทธ์เกินขึ้นในใจ ที่ไม่สามารถหาซื้อได้ด้วยเงินทองใดๆ...