"มิตรภาพที่แตะต้องไม่ได้ในโลกไซเบอร์แห่งนี้เหมือนกัน
มันก็เหมือนเส้นทางเส้นทางหนึ่งที่เราเดินผ่าน หยุดแวะทักทาย
แล้วเดินต่อไป จะมีใครสักกี่คนที่จะเดินไปในเส้นทางเดียวกับเรา
ไปสู่เป้าหมายในที่เดียวกัน บางทีแม้เป้าหมายเดียวกัน
แต่เมื่อถึงทางแยก ต่างคนต่างก็แยกทางกันเดิน
อีกคนเดินไปทางซ้าย อีกคนเดินไปทางขวา อีกคนมุ่งหน้าตรงไป
ซึ่งก็ไปตามเส้นทางที่ตัวเองคิดว่าเป็นเส้นทางที่ดีที่สุด
แล้วเราอาจจะมาเจออีกครั้งในเป้าหมายที่ปลายทางก็เป็นไปได้..
แล้ว...สักวันเราคงจะเจอกันที่...ปลายทาง.."
Nut...คนไกลจากสุไหงโกลก... 1 มิถุนายน 2550 เวลา : 14:46:00
จาก บางส่วนของบทความที่บ้าน พี่นัท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น